بررسی راهکارهای مختلف آبیاری یک‌درمیان با استفاده از آب شور-غیرشور در عملکرد و بهره‌وری آب ذرت دانه‌ای در آبیاری قطره‌ای

در این پژوهش استفاده از آب شور و کم‌آبیاری در قالب هفت تیمار به صورت بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو فصل زراعی با حضور ذرت بررسی شد. تیمارها عبارت بودند از آبیاری کامل همة شیارها با آب غیر شور (T1)، آبیاری همة شیارها با 50 درصد آبیاری کامل (T2)، آبیاری یک‌درمیان شیارها با آب شور‌ـ غیر شور به صورت متناوب (T3) و ثابت (T4)، آبیاری یک‌درمیان شیارها فقط با آب غیر شور به صورت ثابت (T5) و متغیر (T6)، و آبیاری کامل با آب شور (T7). شوری آب در تیمارهای شور و غیر شور به ترتیب 8 و  dS/m5/1 بود. نتایج این پژوهش نشان داد به جای کم‏آبیاری با آبیاری یک‌درمیان شیارها در صورتی که شیارهای آبیاری‌نشده با آب شور آبیاری شوند، نسبت به کم‏آبیاری، اثربخش‌‌تر خواهند بود. در تیمارهای کم‏آبیاری در سال‏های اول و دوم به ترتیب 29 و 36 درصد و در تیمارهای T3 و T4 در حدود 50 درصد از آب غیر شور صرفه‏جویی شد. متوسط عملکرد در تیمارهای کم‌آبیاری (T2، T5، T6) نسبت به تیمار T3 و T4 به ترتیب 19 و 24 درصد کاهش معنا‌دار داشت. از نظر کارایی مصرف آب، نتایج نشان داد در صورتی که ارزش آب شور و غیر شور یکسان در نظر گرفته شود، تیمارهای کم‏آبیاری، بیشترین بهره‏وری آب‌ را دارند و از نظر آماری اختلاف معنا‏داری با تیمار آبیاری کامل بدون تنش ندارند. اگر بهره‏وری آب بر اساس آب غیر شور در هر تیمار مبنای محاسبه قرار گیرد، تیمارهای T3 و T4 از نظر این شاخص هم بالاتر قرار می‌گیرند و گزینه‏های برتر خواهند بود.